آيا امام حسين (ع) ميدانستند که اگر به سمت کوفه بروند، در کربلا به شهادت خواهند رسيد؟! اگر ميدانستند، پس چرا رفتند؟!
این شبههای است که از دیر باز طرح گردیده و در هر دورهای به صورت مجدد مطرح میگردد. هدف از این شبهه این است که اگر پاسخ دادید: «امام (ع) نمیدانستند»، علم امامت را زیر سؤال ببرند و اگر گفتید: «میدانستند»، بگویند مثلاً خودکشی بوده یا کار اشتباهی بوده است که با 72 نفر به قتلگاه بروند!
ابتدا توجه داشته باشید که قطعاً امام حسین علیه السلام مبتنی بر علم امامت، نه تنها به حوادث پیشروی خود علم داشتند، بلکه به همهی حوادث جهان و آثار آن تا آخر الزمان علم داشتند. و علم نسبت به ماجراهای کربلا و عاشورا و پس از آن منحصر به امام حسین (ع) نبود، بلکه اکثر مسلمین نسبت به آن آگاه بودند. چرا پیامبر اکرم (ص) مکرر بدان اشاره نموده و به مردم هشدار داده بودند و هم چنین حضرت امیرالمؤمنین (ع) و فاطمهی زهرا (ع) و امام حسن (ع) و شخص امام حسین (ع) مکرر به آن وقایع اشاره نموده بودند. پس ممکن نیست که همگان بدانند، ولی شخص امام معصوم که علوم جهان نزد ایشان حضار است ندانند.
اما، این که اگر میدانستند، پس چرا رفتند؟ سؤالی است که پاسخش در درونش وجود دارد. و پاسخ این است که «چون میدانستند و علم داشتند رفتند».
توجه به این نکته ضروری است که در القای افکار و باورهای انحرافی، همیشه سعی کردند به صورت مستقیم و غیر مستقیم به اذهان عمومی تلقین کنند که اگر انسان نادانسته و اتفاقی به کار خوبی دست بزند ارزش دارد (؟!) در صورتی که اگر آگاهانه و با اختیار به علم خود عمل نماید ارزشمند است. ارزش در «عمل به علم» است، نه عمل بر اساس جهل و نادانی.
بدیهی است هر انسان عادل، حکیم و عالمی که بداند چه نقش در جهان هستی دارد؟ چه تکالیف و وظایف بر عهده دارد؟ چگونه و در چه زمانی باید بدان جامهی عمل بپوشاند؟ و آثار عمل صالحش چیست؟ و اگر آن عمل را انجام دهد در چه رتبه و درجهای قرار خواهد گرفت؟ حتماً بدان عمل مینماید. چه رسد به شخص امام که انسان کامل است.
مگر آن بسیجی که روی مین میرود تا راه را برای سپاهیان خدا در دفاع از اسلام و کشور باز کند، نمیداند چه پیش میآید؟ مگر آن مادری که فرزند جوان خود را برای انجام عملیات انتحاری بر علیه دژخیمان غاصب صهیونیسم به میدان میفرستد، نمیداند چه پیش میآید؟ و ... ؟
پس، امام حسین (ع) که انسان کامل و امام معصوم است، بهتر و بیشتر از هر انسان دیگری میدانستند که چه جایگاه و وظایفی در مقابله با ظلم، بیداری اذهان عمومی در طی قرون متوالی، احیای اسلام راستین و ... بر عهده دارند و نتیجه و برکات این حرکتشان چه خواهد بود و بر اساس علم و آگاهی خود عمل نمودند.
نظرات شما عزیزان: